Canada your proud and Beautiful!

Op naar Vancouver Island, altijd al een keer heen willen gaan en dit keer is het dan dus zover :)  Eerst een paar dagen in Vancouver zelf rond geslenterd. Als ik iets geleerd heb in de laatste 9 maanden is het wel dat welke grote stad je ook bent, algemeen gezien zijn ze allemaal het zelfde.. Elke stad heeft wel zo z'n charme maar het blijft een grote stad, overal staan grote gebouwen en veel business en toerisme.

Een maal gesetteld en wel in mijn hostel was het toch tijd om de stad t e gaan verkennen. Ik had een hostel in Down Town Vancouver, daar liggen de meeste bezienswaardigheden enzo. Toch is buiten de binnenstad ook enorm veel te beleven maar ik koos ervoor om lekker in de stad te blijven voor een paar dagen. Ik had een vierpersoonskamer met nog een Duitser, Canadees en een zuid afrikaan. Op zich goed gezellig moet ik zeggen. Overdag heb ik met die Duitse jongen een fiets gehuurd en zo zijn we de binnen stad wat rond gegaan. Naast de stad ligt een enorm groot park, hier kon je lekker omheen fietsen, echter wel eenrichtingsverkeer haha. Blijft toch mooi om te zien hoe goed wij Europeanen kunnen fietsen, er zijn daar ook erg veel Aziatische mensen die gewoon echt niet kunnen fietsen maar het wel proberen. Hop en daar lag er weer een haha, hard vallen ze niet want ze gaan nauwelijks vooruit. Vanuit had je een machtig mooi uitzicht op de stad skyline. In de avond gegeten in een Japans restaurant, wat erg lekker was trouwens. Nadeel voor veel backpackers in Canada is de alcoholleeftijd van 19 jaar.  Omdat veel mensen gaan reizen na de highschool waar je vaak op de 18e vanaf komt. Gelukkig had ik nog een Canadees die wel boven de 19 was dus in de avond nog een goud gele heer kunnen nuttigen.

De volgende dag had ik de trip naar Victoria op Vancouver island op de planning staan. Het openbaar vervoer in Vancouver is prima geregeld, ze hebben hier van die skytrains die automatisch rijden zonder machinist. Altijd op tijd dus, deze hebben ze overgehouden aan de Olympische winterspelen in 2010. Daarna op de veerboot gesprongen, de overtocht duurt ongeveer 1.40 uur.  Na de boot nog eens een uur met de bus naar Victoria, ze hebben me wel zo goed als voor mijn hostel afgezet dat is wel ideaal. In het hostel gesetteld in een 40 persoons kamer… tering Jantje. Een gesnurk snachts… pff. In de avond nog even bij het waterplane airport gekeken, toch een aparte tak van sport lijkt me, een vliegtuig in het water neerzetten. De volgende dag heb ik Rens leren kennen, hij is Nederlander en was voor zijn studie in Vancouver en had er nog twee extra weken vakantie eraan gepland. Besloten om een tijdje samen te reizen, met z'n twee is toch leuker dan alleen. In de avond met nog wat mensen van het hostel opstap, wat ook erg gezellig was.

De volgende dag op verkenningstocht gegaan in Victoria. We hebben toch een flink deel van de stad gezien. Ook een bezoek gebracht aan het National BC museum. Hier was echt veel te vinden over de geschiedenis van Canada, hier gaat het niet zo ver terug als in Europa aangezien het later ontdekt is. De originele bewoners hier zijn Indianen, je zag dan ook erg veel totempalen en zelf gemaakte kano's in het museum heel vet om te zien. Ruim 2 uur rondgelopen hier, als je alles wilt lezen dan trek er maar een uur of 3 a 4 voor uit. Na het museum hebben we een heel eind naast het water afgelopen en daarna met de watertaxi weer terug naar de stad. De watertaxi zette ons af op een Fishermanswarf, hier kon je onder andere  een walvissentour boeken. Dat laatste was ook ons plan, hier een tour geboekt voor de volgende dag. Nog wat gegeten daar en toen weer terug naar het hostel.

In de volgende ochtend om 9 uur op naar de walvissentour. De tour was vooral gespecialiseerd in het bezichtigen van de Orca's in het gebied. Bepakt en bezakt met dikke jas, muts en handschoenen zijn we de boot opgegaan en volle gas richting Free Willie. Het duurde toch een tijdje voor we de Orca's gevonden hadden. Systematisch werd het gebied door de vele touroperators afgezocht naar de killer whales zoals ze ook wel genoemd worden. Na een uur zoiets kregen we het bericht dat ze gespot zijn en werd er vol gas gegeven naar de betreffende locatie. Eindelijk heb ik dan toch echt Orca's in het wild gezien, wat een machtig grote beesten zijn dat. Heel goed zie je ze niet, op de rug en vin na zie je niet veel maar je weet gewoon dat ze er zijn. Na ruim één uur achter de Orca's aan varen (op grote afstand) was het voor ons weer tijd om terug te gaan naar de bewoonde wereld. Terug naar het hostel om dat lekkere zeewater af te spoelen. Inmiddels was ik er ook achter dat ik Bedbugs in mijn bed had… Erg leuk gezelschap dat je 's nachts tig keer bijt, en die beten jeuken kan ik je vertellen… Het grote probleem was dat deze bedbugs zich in heel mijn bagage hadden verspreid. De enige manier om ze uit te roeien is alles wassen op minimaal 50 graden, dat wordt dus kleren krimpen..  Maarja alles beter dan constant krassen, geloof me het jeukt verdomte erg.. het is erger dan een muggenbeet..

Toch gewoon door, op naar Ucluelet. Een klein dorpje aan de westkust van het eiland. Zou je zeggen op een eiland kan het nooit ver zijn, uhu niks is minder waar. Het duurde 5 uur om er te komen. Qua oppervlakte scheelt het maar 10.000 km2 dat Nederland groter is, en nog geen 800.000 inwoners. Veel natuur dus en lekker rustig. Aangekomen in Ucluelet ons hostel opgezocht en direct naar een wasserette om al mijn kleren te wassen. Zo gezegd zo gedaan. Het hostel heeft echt een prachtige ligging in de natuur en grenst aan het water. Best raar om te zien dat ze waarschuwen voor poema's, beren en wolven die in de achtertuin kunnen lopen, hebben er helaas geen gezien. In de avond met z'n alle rond het vuur, dat zijn echt de beste avonden. Allemaal onbekenden rond het vuur met een pilsje, verhalen ten top!

De tweede dag in Ucluelet hebben we de pacific trail gelopen. Dit is een hike van 10 km langs de ruige kust van het eiland. Niets anders dan rotsen, het pad was wel erg gemaakt wat het iets minder spectaculair maakt. Dan maar zelf het ruige trein opzoeken over de rotsen. Zelfs nog meneer de slang tegen gekomen, als ik ergens een hekel aan heb dan zijn het wel slangen, halve hart verlamming en weer door. Wat een mooie uitzichten daar.. echt ongelooflijk mooi. Eenmaal weer terug zijn we bij de eerste bakker afgeslagen voor een bakkie, gaat er altijd wel in maar toen helemaal haha. Savonds hadden ze de plaatselijke fietsenwinkel nog even omgebouwd tot kroeg, live bandjes die optraden en gewoon lekker wat gezelligheid.  De volgende ochtend was het alweer tijd om uit te checken en weer de bus te pakken naar Tofino. Tofino ligt ook aan de westkust, ongeveer 40 km noordelijker. Tofino staat wat meer bekend onder de toeristen, onder andere voor het surfen. We sliepen daar in een hostel op een soort van onbewoond eiland. Om de zoveel tijd gaat er een watertaxi (van het hostel)naar het eiland die je gratis naar het hostel brengt. Op het eiland staat ook de Lone Cone Mountain, een 730 meter hoge berg. Ook deze stond op onze planning om te beklimmen, er loopt een hike pad omhoog die ongeveer 2.5 uur zou moeten duren. Nou pakken ze dat wel erg ruim want ik heb nog niemand gehoord dat hij/zij er langer dan 2 uur op deed. Ook zelf eten koken staat er dan weer op het programma, de macaroni was weer goed gelukt.

In de ochtend zijn we gelijk de berg op gegaan. Het kostte ons 1.5 uur om de berg omhoog te klimmen. En ja ik voel het in mn benen nu. Maargoed als je bovenaan de top komt weet je gelijk waar je het voor doet, wat een mooi uitzicht heb je dan. Allemaal kleine eilanden voor je en natuurlij k Tofino. Tot onze verbazing was er ook een hond op de top, deze hond is van het hostel en waarschijnlijk gewoon wat mensen gevolgd. Hoorden dat hij het vaker doet, toch best geinig om te zien de eerste keer, volgens mij ging het hem beter af dan de meeste mensen haha.

De volgende dagen (Weekend) stonden vooral in het teken van genieten. Eiland, zon, barbecue, bier, vuur en strand. Het meest mooie was dat snachts het strand een soort van licht geeft. Ofja niet het zand maar de plankton die in het water leven. Als je op het strand loopt geven je voetsporen licht, ook wanneer de golf breekt zie je een soort van "glow". Wanneer je het water in gaat verlichten je voeten, erg apart om te zien maar wel echt heel gaaf. Overdag ook nog even de kano gepakt en een ronde gevaren door de bushbush, perfecte plek gevonden om een lekker pilsje te nuttigen. Ja het eiland leven was wel een soort van geslaagd zeg maar. Helaas komt aan alles een eind en was het tijd om weer terug te gaan naar Vancouver. Op de maandag waren twee Nederlandse dames zo aardig om ons mee te nemen met hun auto en ons af te zetten bij de veerboot. Maar eerst nog even langs LongBeach, de naam zegt het al een lang strand. Daar nog een uur rondgelopen, nog even bij wat foodtrucks verdomt goed gegeten en toen koers gezet richting de veerboot. Na 3 uur kwamen we daar aan en konden we tegen onze verwachting in gelijk instappen en vertrokken we. Savonds in Vancouver met Rens onze 10 dagen afgesloten op het terras, het waren mooie dagen daarzo.

Dit waren dan weer mijn verhalen van Vancouver island, een eiland met veel schoonheid en ruimte.  Leuk dat jullie weer meelezen en voor de liefhebber, ik heb ruim 100 foto's toegevoegd in de mappen van Nieuw Zeeland, Hawaii en Canada! Ik zou zeggen tot de volgende blog!